دختری ۲۰ ساله هستم، در دوران عقد به سر می برم. شوهرم تحصیل کرده است و من به شدت به او علاقه دارم، اما مدت دو هفته است که با هم قهریم، او اهل کنایه زدن و متلک گفتن است و اشتباهات کوچک من را تلافی می کند. به من بی توجهی و از خانواده ام دوری می کند و خانواده خودش را بیشتر از ما دوست دارد.

اعظم متین نژاد- کارشناس ارشد روان شناسی:قهر! متلک! تلافی! و … تبادل هایی مخرب برای یک رابطه صمیمانه است.وجود اختلاف در زندگی زناشویی به خاطر تفاوت های زن و مرد، اختلافات فرهنگی، بزرگ شدن در دو محیط متفاوت و … امری طبیعی و اجتناب ناپذیر است. اما آن چه که این اختلافات را به فضایی برای حل تعارضات، رشد و پختگی رابطه و درک و تفاهم تبدیل می کند یا فضایی برای ابراز پرخاشگری و متشنج کردن اوضاع، به نحوه واکنش ما به این اختلافات و روش هایی که برای حل آن در نظر می گیریم بستگی دارد. دعوا با صدای خیلی بلند به رابطه صدمه نمی زند بلکه هنگام دعوا؛ سرزنش، تحقیر و تمسخر، حالت های بدنی خصمانه، دست های گره کرده و حالت چهره است که به رابطه صدمه می زند. هر بار بعد از چنین دعواهایی احساس می کنید، بیشتر از طرف مقابل دور شده اید و بیشتر احساس آزردگی و ناامیدی می کنید. ارتباط تحقیرآمیز،عزت نفس همسران را متزلزل می کند و حل مسئله دوجانبه را غیرممکن می سازد. از طرف دیگر ارتباط شفاف از عزت نفس محافظت و فضای مناسبی را برای حل مشکلات فراهم می کند. ارتباط شفاف به معنای این است که ما مسئولیت عواقب گفته های خود را بپذیریم.

راهکارهای ارتباط شفاف در ادامه مطلب

عشق های مبتذل و ازدواج های بی سرانجام

مجله سپیده دانایی: به طور کلی، ازدواج به دنبال پاسخ دادن به یکسری نیازهای رواشناختی انجام می گیرد. یعنی ازدواج ساز و کار فرهنگ پذیرفته و متمدنانه ای است برای زمینه سازی ارضای نیازهایی که نیاز جنسی فقط یکی از آنهاست. در واقع نیازهایی دیگر مانند نیاز به تعلق، امنیت، احساس ارزشمند بودن، مسئولیت پذیری، احساس استمرار درباره دستاوردها – از جمله فرزندان – استمرار نسل و نیاز به قابل پیش بینی بودن امور مهم از جمله روابط انسانی معنادار، همگی، جزء نیازهایی هستندکه در یک ازدواج سالم می توان به آن پاسخ داد.

منظور از نیاز به استمرار که منعکس کننده نیاز پایه ای تر پیش بینی پذیری امور است، آن است که افراد ترجیح می دهند اگر رابطه عاطفی معناداری با کسی دارند، به آن استمرار ببخشند. پیمان ازدواج نیز از طریق زمینه سازی تعهد متقابل این استمرار را پیش بینی می کند. از آنجا که فرد از طریق ازدواج خود را درون قاعده و چهارچوبی حس می کند، با فرض اینکه طرف مقابل با او خواهد ماند، می تواند با امنیت خاطر روی این رابطه سرمایه گذاری کند

**************************

بقیه در ادامه مطلب

فرایند کشف بی وفایی و روابط خارج زناشویی و شوک ناشی از کشف آن

هنگامی که فردی ازدواج می کند، به شریک زندگی اش قول می دهد که تا زمان مرگ به او وفادار بماند و انتظار اعتماد متقابل، اساس تعهد زناشویی می شود؛ اما عنصر مهم و ناگفته این اعتماد که به زبان آورده نمی شود، این است که زن و شوهر تنها با یکدیگر رابطه عاطفی داشته باشند و شخص دیگری در این صمیمیت، شریک نباشد؛ در صورتی که زوجی پی به بی وفایی همسرش و شکسته شدن این پیمان ببرد، ضربه روحی و عاطفی عمیقی را تجربه خواهد کرد. زمانی بی وفایی روی می دهد که یکی از زوجین در حالی که در ظاهر پایبند این تعهد است، پنهانی با فرد دیگری رابطه برقرار می کند و این پیمان را می شکند.

لحظه ای که فردی به بی وفایی همسرش پی می برد، احساس شکست می کند و این پرسش ها در ذهنش ایجاد می شود: «این رابطه چند وقت است که وجود داشته است؟ آیا رابطه بین ما تمام شده است؟ آیا می توانم این مسئله را نادیده بگیرم؟ و … که در نهایت این پرسش ها منجر به خشم، شرم، احساس لطمه، دل شکستگی، انتقام جویی و … خواهد شد

**************************

بقیه در ادامه مطلب