چگونه استـــ حال من…


با غمـــ ها می سازمــــ…


با کنایه ها می سوزمــــــــــ…


به آدم هایی که مرا شکستند لبخند می زنمـــــــــ…


لبخندی تـــلخـــــــ….

گریه کن

بذار اشکات

بریزند ب پای آتش دلتنگی هات

شاید بتونن

ذره ای از آتشش رو خاموش کنند

اما افسوس از خاطره ها

هنگامی ک یاد میکنی

شعله ور تر میشه
 
اونجاست ک گریه دیگه توان خاموش کردنشو نداره

اینقدر میریزی تو خودت

خاکستر آتشش موهاتو سفید میکنه

و خستگی از دست و پا زدن توی حرارتش پیرت میکنه

اونجاست ک میفهمی

تو اوج جوانی پیر شدی

رفتنت آغاز ویرانیست حرفش را نزن

ابتدای یک پریشانی است حرفش را نزن

دوست داری بشکنی قلب پریشان مرا

دل شکستن کار آسانیست حرفش را نزن

شکستن یک دل چقدر قدرت می خواست

که پنداشتی تو قویترین بودی ؟

بقیه در ادامه مطلب

وقتی تو نیستی ... غریبانه زیستن کار من است

وقتی تو نیستی ...

" واژه ها هم خساست می کنند نه دلبری "

کم آورده ام !

غریبی را بر این دو خط واژه " دوستت دارم " حک کن !

بی هوا نوشتم، به هوای کسی ...