نمی دونی تو این روزا چقدر از زندگی سیرم

دارم می میرم از اینکه تو رفتی و نمی میرم

نمی دونی تو این روزا چقدر یاد تو می افتم

ته دنیام نزدیکه نگاه کن کی بهت گفتم

کجا باید برم بی تو، تویی که قدّ ِ دنیامی

که هر جایی رو می بینم نبینم پیش چشمامی

برم هر جای این دنیا شبم با بغض دمسازه

آخه هر جا یه چیزی هست منُ یاد تو بندازه

نمی دونم تو این برزخ کی از این درد می میرم

نمی دونم چرا یک شب فراموشی نمی گیرم

منُ اینجا بکُش وقتی قراره تازه رویا شی

اگه تا آخر دنیا قراره تو دلم باشی....

سوخته ام ، من یک تنهای دل شکسته ام ، خیلی از زندگی خسته ام
امشب دلم گرفته و چشمهانم شب بلندی را در پیش دارند برای باریدن….
امشب دلم گرفته و شب یلدای چشمانم است ، طولانی ترین شب سال که چشمانم تا سحر خیس است….
می بارد و در تنهایی خودش میماند ، نه کسی است که آرام کند دلم را ، نه صدایی است که تکرار کند اسمم را….
دلم گرفته است و امشب شب یلدا ، در این شب بلند چگونه من سر کنم با غمها؟
شب یلدای غمها رسیده ، و این دل سوخته ، نای رفتن ندارم ، حس ماندن هم ندارم ، پس مینشینم همینجا ، پناه میبرم به خدا….
شاید خدا مرا درک کند، درد دل را بفهمد و با من درد دل کند…
و این چشمهای خیس و آسمان تاریک و این هوای آلوده ، این داستان هم از آغاز در سرنوشت من بوده
کسی نیست اینجا تا حتی صدایش کنم ، بگویم تنها هستم و کمی نگاهش کنم ، بگویم از دردهایم برایش ، دلم این نبود سزایش!
سوخته ام ، من یک تنهای دل گرفته ام ، خیلی خسته ام…
چگونه سر کنم در این شب بلند سال با غمها ، چگونه این شب بلند را بگذرانم بی ستاره ها ، بی مهتاب ، هوای دلم هم در این شب یلدا ابریست ، چشمانم بارانیست ، دلم گرفته و درد من تنهاییست!
هر کسی با عشقش است و در این شب بلند ،خندان
من تنها هم میمانم با این تنهایی بی وجدان…
کاش بودی آن کسی که مرا شکستی و رفتی ، کاش بودی تا مثل گذشته این شب یلدا را با هم بگذرانیم ، در آغوش هم ، نه اینک من تنها باشم و دلم شکسته باشد و در آغوش غم….

 گرفته دلم ، کجایی که آرامم کنی ، کجایی که این غم یخ زده را در دلم آب کنی

گرفته دلم ، کجایی که به درد دلهایم گوش کنی ، کجایی که مرا با بوسه هایت گرم کنی...

نیستی و من در حسرت این لحظه ها نشسته ام ، نیستی و من بیشتر از همیشه خسته ام

 در لا به لای برگهای زندگی ، نیست برگی که از تو ننوشته باشم ،

   نیست روزی که از تو نگفته باشم

 امروز آمد و از تو گفتم ،نبودی و اشک از چشمانم ریخت و در همان گوشه نشستم ،

  دلم خالی نشد و گرفته دلم ، کجایی که دلم به سراغت بیاید گلم؟

نیستی و حتی سراغی از دلم نمیگیری ، یک روز نباشم که تو مثل من نمیمیری....

 نمیبینی چشمهایم را ، نمیمانی تا دلم را ، به نقطه خوشبختی برسانی ،

مرا به جایی آرام بکشانی تا خیالم راحت باشد از اینکه همیشه تو را خواهم داشت

نمیخواهی دلم را ، نمیدانی راز درونم را ، نمیگذاری تا مثل گذشته دلم تنها به تو خوش باشد ،

بيا تا مقدس ترين عشق دنيا را  به همگان نشان دهيم.
بيا تا  طعم شيرين ترين عشق دنيا را بچشيم.
بيا تا بهترين لحظه ها را در عشقمان مهيا کنيم.
بيا تا گرمي عشقمان را در قلبهايمان احساس کنيم.
بيا تا عشقي يکدل و يکرنگ داشته باشيم.
بيا تا غروب غم انگيز عاشقان را با نشان دادن معني واقعي عشقمان به همگان زيبا کنيم.
بيا تا فاصله عاشقان را با ثابت کردن معناي واقعي عشق را از بين ببريم

و فاصله بين عاشقان را کم اهميت جلوه دهيم.
بيا تا ثابت کنيم ما مي توانيم در ميان تمام عاشقان براي هميشه عاشق بمانيم.
بيا تا در ميان فصلهايمان فصل خزاني نداشته باشيم و تمام لحظه ها و فصلها بهاري بيش نباشد!
بيا تا شبهاي با هم بودنمان را پر از ستاره کنيم.
حالا بيا که همديگر را باور کرده ايم

چقد بده بدونی جات توی قلبش خالیه ...... چقد بده بدونی یادش تو قلبت باقیه!!!

چقد بده بدونی اون دیگه خواستنی نیست ... نمیتونی به عشقش بدی یه نمره ی  بیست...

چقد بده نتونی بگی که آزگاری .... .ولی تا آخر عمر واسش یه موندگاری

چقد بده بدونی جا نداری تو دلش .... چقد بده بدونی چه بد شدی تو ذهنش...

چقد بده بدونی هیچکی واست نمونده ... جز یاد اون تو قلبت هیچی واست نمونده

تو که اینو میخونی بدون که با تو هستم ... تا آخر زندگیم فقط یاد تو هستم!!!

من ک تصویری ندارم در نگاه هیچکس

خوب شد هرگزنبودم تکیه گاه هیچکس

کاش فنجانی نسازد کوزه گر از خاک من

تا نیفتد در دلم فال سیاه هیچکس