اين روزها

اگر خون هم گريه کني

عمق همدردي ديگران با تو

يک کلمه است

آخي...

گاهی دلم میخواهد. . .

دمپایی هایم را جا به جا بپوشم. . .

تا ببینم. . .

هنوز کسی حواسش به من هست یا نه. . .

به خودت افتخار کن
 ای سردار فاتح سرزمین احساسم
که سرزمین وحشی احساسم را به بند کشیده ای و بر قلب وجانم حاکمی
به خودت افتخار کن
قلبی را که به قیمت سالها تنهایی حفظ کرده ام به نازچشمی تسخیرکرده ای
به خودت افتخارکن ‎
*ای حاکم مطلق احساسم*
بـــــــ*اران

میخواستم بگویم دوستت دارم اما نتونستم

هر گاه از کنار می گذشتی آرزو میکردم

این راز را در چشمانم بخوانی...

افسوس بی اعتنا از کنارم می گذشتی

تا اینکه دیرزو قلبم را در دست گرفتم

و برایت نوشتم و از بی اعتنایی هایت شکایت کردم

وقتی قلبم را ربودی

کاغذ را برداشتم و مشاهده کردم

و نوشتم

دوستت دارم

آنگاه که لبخند بر لب میمرد

چون معجزه پاییز دلم میگرد

دیروز به چشمان تو گفتم برو

امروز دلم بهانه ات را می گیرد

گفتی اهل آسمونی ولی من اهل زمینم

گفتی فاصله زیاده بین تو تا سرزمینم

من به آن نقطه رسیدم

که اگر حتی نباشی

همیشه بودی و هستی انتظار آخرینم

بخدا در دل و جانم نیست

هیچ جز حسرت دیدارش

سوختم از غم او

کی باشد غم من مایه آزارش

از همون روزای اول می دونستم نمی مونی

می دونستم نمی تونی عشق و توچشام بخونی

از همون روزای اول دل تو با دیگری بود

کاش همیشه یادت بمونه اونکه عشق بهتری بود

یک رنگی و بوی تازه از عشق بگیر

پر سوز ترین گدازه از عشق بگیر

در هر نفسی که می تپی ای دل من

یادت نرود اجازه از عشق بگیر

غروب عاشقانه رنگین طلایست

اگرچه آخرش مرگ و جدایست

نمی دانم بی تو کیستم

اگر نباشی نیستم من

جلوی چشم منی هرجا که باشی

تو را هرجا که هستی میپرستم