از تـ ُ چـهـ پنهــانـ

گــاهۓ برایـم آنقـدر خواستنـۓ مۓ شوۓ

کـ شـروع مۓ کنم

بـ شمــارش تکـ تکـ ثانیـهـ

براۓ یکـ بار دیگـر رسیـدن

بـ بوۓ تنتــ ...

گـاه گاهـی دل من می گیرد

بـیـشـتر وقـت غروب

آن زمان که خدا نـیـز پر از تـنـهایـیـست

من وضـو خواهم سـاخـت

از خـدا خواهم خواست که تو تـنها نشوی

و دلـت پر ز خوشی های دمادم باشد

امشب دوباره غرق در تمنای دیدنت

سرمه ی انتظار به چشمانم میکشم

امشب دوباره تو را گم کرده ام

میان آشفته بازار افکار مبهمم

توی کوچه های بی عبور پاییزی

دستان گرمت را .. نگاه مهربانت را .. شانه های بی انتهایت را

منتظر نشسته ام

چارلی چاپلین به دخترش گفت :

تا قلب عریان کسی را ندیدی بدن عریانت را نشانش نده

هیچگاه چشمانت را برای کسی که معنی نگاهت را نمیفهمد گریان مکن

قلبت را خالی نگاه دار و اگر هم روزی خواستی کسی را در قلبت جای دهی

فقط یک نفر باشد.

به او بگو تورا بیشتر از خودم و کمتر از خدا دوست دارم زیرا به خدا اعتقاد

دارم و به تو نیاز…

بعضی وقت ها چیزی می نویسی فقط برای یک نفر،اما دلـــــــــــت

میگیرد وقتی یادت می افتد که هرکســـــــــــی ممکن است بخواند

جـــــــــــــــــز آن یـــــــــــــــک نــــــــــــــــــــفر

بقیه در ادامه مطلب

*خـــــــــدایـــــــــــا*

خسته ام دیگه بریدم !....دیگه نیازی به اکســــــیژن ندارم .......

دیگه سیر شدم ازاین زندگی ........

دیگه کلافه شدم از این تنهایی.....

دیگه ودیگه ودیگه ........

صدتا دیگه ی دیگه که نیازی به گفتن ندارن ......

چون دیگه رفتم .......

دیگه منی تواین دنیای بی رحم وجود نداره !من یه مرده متحرکم

روزگــــــار میــــخنــــدی ؟

کمـــــی حرمـــــت نـــگه دار بــــی حــــیا !!

مـــگــر نمیـــبیـــنی سیــــاه پــوش ارزوها شده امــــ

..

همیشه باید کسـی باشد

که مــعنی سه نقطه‌های انتهای جمله‌هایت را بفهمد

همیشه بـاید کسـی باشد

تا بغض‌هایت را قبل از لرزیدن چانه ات بفهمد

بـاید کسی باشد

که وقتی صدایت  لرزید بفهمد

کـه اگر سکوت کردی ، بفهمد…

کسی بـاشد

کــه اگر بهانه‌گیـر شدی بفهمد

کسی بـاشد

کــه اگر سردرد را بهـانه آوردی برای رفتـن و نبودن

بفهمد به توجّهش احتیاج داری

بفهمد کــه درد داری

کــه زندگی درد دارد

بفهمد کــه دلت برای چیزهایی تنگ شده است

بفهمد کــه دلت برای قدم زدن زیر باران تنگ شده است

همیشه باید کسی باشد . . .